حمایت رضا صادقی از علیرضا قربانی: نباید زنان را از کنسرتها حذف کنیم
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۹۱۹۱۶
رضا صادقی در واکنش به حواشی پیش آمده برای کنسرت علیرضا قربانی گفت: «نباید هیچ بهانهای برای حذف خانمها از صحنه کنسرت باشد. درود به شرف علیرضا قربانی که پای عهدی که با نوازندههای خود بسته بود، ماند.»
به گزارش ایسنا، رضا صادقی که دوشنبه ۱۴ اسفند کنسرتی برای کودکان کار در برج میلاد تهران برگزار کرد، در مصاحبهای با اهالی رسانه درباره این کنسرت گفت: کاری که نسبتا خوب بلدم خواندن است و احساس کردم در زمانهای هستیم که شاید این قشر برای مدتی طولانی فرصت بودن در کنسرت را نداشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه خبرنگاری از صادقی سوال کرد که بحث مسئولیت اجتماعی چقدر برای او اهمیت دارد؟ که پاسخ داد: من فرزند یک خانواده معمولی هستم. پدرم با افتخار یک کارگر بوده و من خودم در خیابان کار کرده و با دنیای خیابان، جاده و این اتفاقات اجتماعی دست و پنجه نرم کردهام و درگیر گرههای اجتماعی بودهام. در نتیجه این فضا را لمس میکنم و میفهمم. زمانی برای من خیلی قشنگ بود که یک ماشین مدل بالا بایستد و به من سلام کند، چه برسد به اینکه من را کنسرت دعوت کنند. احساس میکنم خیلی از اتفاقات شاید دیگر زیادی معمولی شدهاند. نمیگویم بد است خیلی هم خوب است، ولی چیزی که حس کردم در این شرایط به درد میخورد، این حال خوب روی صورت این بچهها بود.
او ادامه داد: مهم است که یک دختربچه بداند که میتواند روی صحنه کنسرت بیاید و مقابل این همه آدم مقابل ساز بزند. در این کنسرت یک دختر کوچک به من گفت که استقلالی است و روی صحنه کنار من نشست. من کاری برای آنها نکردم. من از این بچهها برای سال جدید وام گرفتم؛ چون احساس کردم در آخر سال خیلی انرژیام پایین آمده و به نوعی آن آغوش سفت خدا به خاطر بدیهای من شل شده است. با این کنسرت خودم را مقداری نزد خدا لوس کردم. آدمهای عزیز خدا را به این کنسرت آوردم که او محکمتر من را در آغوش بگیرد. درحقیقت بخاطر خودم این کار را کردم.
همچنین او در پاسخ به سوالی درباره اهمیت حضور نوازندههای خانم در کنسرتهایش گفت: حضور همه نوازندهها، به خصوص نوازندههای خانم روی صحنه باید در همه اتفاقات خیلی ویژه باشد. نباید هیچ بهانهای برای حذف آنها باشد که هنر و حضورشان از روی صحنه حذف شود. ضمن اینکه حضور خانمها برای من تبلیغاتی نیست؛ بلکه خانمها نیز صرفا یک نوازنده هستند که خیلی قدرتمند روی صحنه میآیند و در کار من موثر واقع میشوند. به هر حال به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی نباید بهانهای برای حذف خانمها وجود داشته باشد.
این خواننده همچنین درباره حواشی اخیر کنسرت علیرضا قربانی در اصفهان گفت: درود به شرف علیرضا قربانی که پای عهدی که با نوازندههای خود بسته بود، ماند، اما امیدوارم این ماجرای عجیب غریبی که به وجود آمده و هیچ توجیهی هم ندارد، رفع شود. زمانی که مسئولان رده بالا مسئلهای را بلامانع اعلام میکنند، اتفاقات سلیقهای نه تنها اثر سو میگذارد؛ بلکه خیلیها را برای اتفاقات دیگر تحریک میکند. امیدوارم اهالی موسیقی با تدبیر و درایت این قصه را جلو ببرند و عرصه را خالی نکنند.
یکی دیگر از سوالهایی که از رضا صادقی پرسیده شد، درباره میزان تأثیرگذاری هنر در ادامهدار بودن چنین رویدادهایی بود که او پاسخ داد: مسئله هنر در سرزمین من ویژگیهای خودش را دارد. شاید فضای آرام و راحت و آزادی کشورهای دیگر را نداشته باشیم، اما قطعا خیلی موثر است که وقتی یک هنرمند در چنین کارهایی پیشقدم میشود. هدف اصلی یک هنرمند تزریق حال خوب و امید است. من اگر امروز حالم خوب نباشد برایم اصلا مهم نیست که شیشه خانه من شکسته یا نه! ولی وقتی که حال من خوب است، هم شیشه خانهام را درست میکنم و هم نمیگذارم شیشه خانه همسایهام بشکند. تزریق حال خوب منجر به آینده خوب میشود. همه تلاش ما هنرمندان این است که حال مردم را خوب کنیم.
از او سوال شد که آیا تا به حمایتی از کودکان کاری که در خیابان فعالیت میکنند، داشته است: چند سال پیش چنین اقداماتی را داشتیم. به خاطر دارم کودکی به نام «علی» گفته بود که دوست دارد در کنسرت رضا صادقی ساز بزند که ما هم او را روی صحنه بردیم. ولی این بچهها به لحاظ علمی و آکادمیک هنوز یاد نگرفتهاند چگونه روی صحنه کنسرت بزرگ ساز بزنند؟ قطعا اگر در خیابان چنین مواردی ببینم برای حال خوب خودم از آنها دعوت میکنم که به عنوان یک نوازنده روی صحنه بیایند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل علیرضا قربانی نوازنده ها رضا صادقی روی صحنه حال خوب خانم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۹۱۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاد، اما خسته!
این بخش کوتاهی از یکی از برنامههای شبکهای فارسیزبان است که بهتازگی تعطیل شده است اما فارغ از همه پیشزمینهها و قصاوتهایمان نسبت به اهداف این شبکه و زیرسؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهشهای علمی و گفتوگو با کارشناسان این حوزه، میتواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام دادههای بهدست آمده حرف میزنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران میگوید که تحقیقاتی اینچنینی را رد میکند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدمهای مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتیشان بهگونهای است که انرژی بالایی دارند و بهطور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژیشان را از تنهایی و سکوت میگیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا میگوید که نمیتوان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدمها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگیهای شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زنها یا قریب بهاتفاق آنها را در یک دسته جای میدهد و راضی یا ناراضی از مادری خود میداند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمیتوان به آنها استناد کرد.چیزی شبیه گرسنگی
آنچیزی که نمیتوان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نهفقط در وجود انسانها، بلکه در وجود حیوانها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه میکند: « خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر میرسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث میشود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشهای است اما واقعیت دارد؛ اینکه دختران از همان دوران کودکی و در بازیهایشان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچههای کوچکتر از خودشان یا عروسکهایشان نقش مادر را ایفا میکنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسکبازی و مادری کردن، یک بازی بینالمللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است. موضوعی که نشاندهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است.این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا بههر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برایشان مهیا نشدهاست! حالا چه میشود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواستهای فرزندخواندگیاش بعد از زن و شوهری که هیچوقت صاحب بچه نشدهاند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچهای دارند و تمایل دارند فرزند بعدیشان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آنقدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای بهدست آمده نشان میدهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور میشد؛ انگار که حالشان با داشتن بچه، بهتر است!
این ظاهر نهچندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر میبینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمیرسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرقهایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعهای باید زیبا و خوشاندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایدهآل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواسشان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و...خب همه اینها باعث میشود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیتهای قبلیاش اضافه شده، آنطور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا به «جامجم» میگوید که زنان بهواسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایتهای بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آنوقت است که میتوانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزهشان و از طرف دیگر بهدلیل حمایتهایی که از آنها میشود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.» اما این حمایت چقدر عملی میشود؟ به نظر میرسد که در روزگاری که همه دولتها به سمت افزایش جمعیت میروند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش میگیرد، بکنند. آنوقت است که اگر مادری بداند بعد از بچهدار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمیگردد و صندلیاش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیتها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بیخوابی میکشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابلتوجهی از این حمایتهای لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین میشود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم میکند.»
نرگسخانعلی زاده - گروه جامعه